یه بار یه عطری تست کردم که بلافاصله منو پرت کرد به دوران بچگی. انگار یه لحظه، خودم رو وسط شهربازی دیدم، یه بادکنک قرمز دستم بود و یه پشمک بزرگ صورتی هم تو دست دیگهم. اون لحظه فهمیدم چی بود که اینهمه حس خوب آورد: رایحهی پف نبات.
تو دنیای عطرها، گاهی بوهایی پیدا میشن که فراتر از خوشبو بودن، یه خاطره رو زنده میکنن. پف نبات هم دقیقاً از اون بوهاست. شیرینه، اما نه از اون شیرینیهایی که سنگین و خفهکنندهست. یه جور شیرینی سبک و قنددار، درست مثل همون پشمکی که مامان برام میخرید و همیشه به دست و صورتم میچسبید.
جالبه که اسم رسمی این رایحه توی عطرسازی، Cotton Candy هست. یه ترکیب خیالی از شکر سوخته، وانیل و یه ذره کارامل، که باهم یه حال و هوای پشمکی درست میکنن. نه واقعاً از پشمک ساخته شده، نه یه ماده خاصه؛ ولی وقتی بوش میرسه، انگار تو فضای مهآلود یه کارتون ژاپنی راه میری.
بعضی عطرها هستن که این حس رو خیلی قویتر بهت منتقل میکنن. مثلاً اگه تا حالا Pink Sugar از برند Aquolina رو تست کرده باشی، میدونی دربارهی چی حرف میزنم. یا اون عطری که اسمش یه جملهی بلند و خفن داره:
I Don’t Need A Prince By My Side To Be A Princess by Kilian
یه جورایی انگار وقتی اینو میزنی، اعلام میکنی که هم خوشحال و بازیگوشی، هم قوی و مستقل.
عطرهایی مثل Sweet Like Candy از آریانا گرانده یا Viva La Juicy از Juicy Couture هم این رایحه رو توی DNA خودشون دارن. یه حس دخترونه، شاد و خوشحال، که نه تنها تو رو بوی خوشی میکنه، بلکه یه انرژی مثبت عجیب به بقیه هم منتقل میکنه.
اگه بخوام راحت بگم، رایحهی پف نبات برای اون روزهایی خوبه که دلت میخواد دنیا رو کمی سبکتر بگیری. اون روزهایی که میخوای یه لبخند بچگانه بزنی و یادت بیاد که چقدر زندگی سادهتر بود وقتی همهی دغدغهت فقط این بود که پشمک صورتی بخری یا آبی.
خلاصه که اگه دنبال عطری هستی که بوش شیرین باشه ولی نه دلزن، و در عین حال یه عالمه حس خوب و بازیگوشی بیاره، یه نگاهی به عطرهای پفنباتی بنداز. شاید اون عطر، همون چیزی باشه که کم داشتی تا روزت رو بسازی.